Birçok kanser kemoterapisi sonrası akut miyeloblastik lösemi gelişme riski yüksek görünüyor!

Alanında önemli dergilerinden biri olan JAMA Onkoloji dergisinde yeni yayınlanan bir makaleye göre 2000-2014 yılları arasında kemoterapi almış olan hastalarda tedavi ilişkili miyelodisplastik sendrom/akut miyeloblastik lösemi (tMDS/AML) gelişme riski artıyor.

Ulusal Kanser Enstitüsü’nden yapılan açıklamalarda ise; miyeloid lösemi gelişiminin, hücrelere zarar veren bazı kanser tedavilerinin çok nadir bir olumsuz etkisi olduğu ve bu durumun uzun süredir bilindiğinin altı çiziliyor. Yeni kemoterapi ilaçlarının ve ilaç kombinasyonlarının piyasaya sürülmesiyle zaman içinde kanser tedavi- sinde birçok değişiklik olduğu, ancak bu değişikliklerden bu yana hastalar için tedaviyle ilişkili lösemi riskinin nasıl göründüğünün bilinmediği vurgulanıyor. Son birkaç yılda tedaviler- deki ilerlemeler ile birçok kanser türünde sağ kalımda artış sağlanabilmekte. Bununla birlikte tedaviye bağlı bir kanser gelişme riskinin de artmış olabileceği düşünülmekte.

Bu nedenle yapılan ve JAMA dergisinde yayınlanan çalışmada araştırmacılar, ABD’de 20-84 yaşları arasındaki 700.000’den fazla solid tümör (organ kanserleri) nedeni ile kemoterapi almış olan hastanın verilerini analiz ettiler. Bu hastalardan 2014 yılına kadar olan takipte 1.619’unda tMDS/ AML geliştiği görüldü. Araştırmacılar orijinal kanser tipine göre tMDS/AML riskini analiz ettiklerinde, 23 organ kanserinin 22’sinde riskin 1.5 ile 10 kat artmış olduğunu gözlemlediler. Geçmişte yalnızca akciğer kanseri, yumurtalık, meme, yumuşak doku, testis ve beyin/merkezi sinir sistemi kanserleri için kemoterapiden sonra lösemi riskinde artış olduğu ortaya konulmuştu. Bu artıştan son yıllarda daha sık kullanılan platin bazlı tedavilerin sorumlu olabileceği düşünülüyor.

Bu çalışmanın en önemli mesajı, kanser tedavisinde önemli ilerlemeler katledip sağ kalım açısından başarılar elde edildiği ancak geç dönemde bu tedavilere bağlı lösemi gelişme riskinin de arttığıdır. Araştırmacılar, çalışmalarının, lösemiye neden olan kemoterapi ajanlarına maruz kalmayı en aza indiren, etkili ve daha az toksik madde içeren ilaçlardan oluşması için gayret edilmesi gerektiğini düşünüyor. Bunun hastaların uzun dönem sağlıkları için önemli olduğunu özellikle vurguluyor.